Op de website van National Geographic verscheen op 4 december 2020 een interessant artikel over de ginkoboom. Een boom die ook bij ons in het park staat, in vak Q en R, en onder de Nederlandse naam bekend staat als de Japanse Notenboom.  Het artikel heeft als titel: “Het had weinig gescheeld of de ginkgoboom was uitgestorven. Zo werden deze ‘levende fossielen’ gered.”

 

Volgens Sarah Gibbens, de schrijver van het artikel, wist de ginkoboom bijna 200 miljoen jaar te overleven, maar raakte bijna uitgestorven. Inmiddels staan ze volgens haar nu langs allerlei straten in diverse landen en steden. De soort Ginko biloba, onze Japanse Notenboom dus, bestaat in zijn huidige vorm al zestig miljoen jaar. De genetisch soortgelijke voorouders van de boom stammen uit de Jura, zo’n 170 miljoen jaar geleden. Wetenschappers vermoeden dat er ooit nog allerlei andere soorten ginkgobomen waren. In een kolenmijn in centraal-China werden fossielen gevonden van bomen die 170 miljoen jaar geleden ‘leefden’. De ginkgo biloba wordt, net als onder meer de degenkrab en de koningsvaren, ook wel een ‘levend fossiel’ genoemd, omdat het de enige overgebleven soort is van een ooit diverse groep die miljoenen jaren geleden leefde. Omdat de ginkgo zo'n oude soort is, beschikt deze over eigenschappen die je niet vaak vindt bij nieuwere soorten bomen.

 

Ginkgobomen zijn berucht om hun stank. De vrouwtjes produceren zaden met een vlezige buitenlaag die boterzuur bevat, dat onder meer braaksel zijn kenmerkende geur geeft. Diezelfde zaden zijn mogelijk ook de reden dat de ginkgo zo'n duizend jaar geleden populair werd bij de mens. Eenmaal ontdaan van hun buitenste laag lijken ze op pistachenoten. De boom zou in Europa zijn beland doordat de Duitse natuurwetenschapper Engelbert Kaempfer in de zeventiende eeuw een reis maakte naar Japan, waar hij uit China geïmporteerde ginkgo's zag.

 

Wilt u het artikel van Sarah Gibbens helemaal lezen klik dan op onderstaande link naar de Nederlandstalige website van National Geographic.

 

Bron: Website National Geographic

Schrijver: Sarah Gibbens

Datum publicatie: 4 december 2020